عقد وکالت در قانون مدني ايران

اعمال غيرقابل توکيل

وصيت: هرکسي بايد خودش وصيت کند، چون وصيت قائم به شخص است.

حيازت مباحات و احياي اراضي موات: هر چند اين دو عمل، عمل حقوقي هستند اما چون عمل مادي در آنها بيشتر نمود پيدا مي کند، قابل توکيل نمي باشند.

به طور کلي، اموري قابل توکيل است که انجام آنها مقيد به مباشرت خود شخص نباشد؛ و قاعده اين است که امور حقوقي مقيد به مباشرت نيست، لذا قابليت وکالت را دارند؛ اما امور معدودي هستند که مقيد به مباشرت هستند و قابل تو کيل نمي باشند. مانند:

• لعان


• وصيت


• اقرار


• شهادت


• سوگند

توجه: شهادت بر شهادت، وکالت محسوب نمي شود.

آيا وکيل بايد وکالت را قبول نمايد؟

وکالت عقد است و هر عقدي نياز به ايجاب و قبول دارد؛ ماده 657: تحقق وکالت منوط به قبول وکيل است.

اگر وکيل بدون اعلام قبولي وکالت مفاد آن را اجرا کند، اين اقدام حاوي قبول نيز هست، مشروط بر اين که از وکالت آگاه باشد. (قبول ضمني)

بيان ايجاب و قبول

ماده 658: وکالت ايجاب و قبولا به هر لفظ يا فعلي که دلالت بر آن کند واقع مي شود.

ادامه مطلب در:  عقد وکالت در قانون مدني ايران